تهیه و بررسی نانوذرات با استفاده از کوپلیمر سه تاییpla-peg-pla به روش نانو ترسیب و کاربرد آنها جهت دارو رسانی داروهای نامحلول در آب

در این کار تحقیقاتی، کوپلیمرهای سه تایی pla-peg-pla با نسبت های مختلف la/eg و نیز فرم اکریله شده آنها سنتز شد و برای تهیه نانوذرات میسل مانند و نانوژل هایی با اندازه های کنترل شده جهت رهش کنترلی داروی ضد مخدر به کار رفت. کوپلیمرهای بدست آمده، نانوذرات میسل مانند و نانوژل های pla-peg-pla بوسیله تکنیک های مختلفی همچون 1hnmr، ft-ir، کروماتوگرافی ژل (gpc)، اسپکترومتری فلورسانس، کالریمتری پویشی تفاضلی (dsc)، اسپکتروسکوپی فوتونی (pcs) ومیکروسکوب الکترونی روبشی مورد ارزیابی قرار گرفتند. شبکه عصبی مصنوعی برای تعیین فاکتورهای تاثیرگذار بر روی اندازه ذرات استفاده شد. در این رابطه، نانوذرات کوپلیمرهای سه تایی pla-peg-pla تحت شرایط مختلف و با روش نانوترسیب تهیه شدند و اندازه ذرات تهیه شده اندازه گیری شد. داده ها به سه مجموعه داده های آموزش، تست و ولید تقسیم شده و توسط شبکه عصبی مصنوعی مدلسازی شدند. مدل بدست آمده مورد بررسی قرار گرفت و کارایی بالای آن مشخص گردید. از مدل بدست آمده برای بررسی تاثیر فاکتورهای فرآیندی شامل غلظت پلیمر، مقدار دارو، نسبت حلال به ضد حلال و سرعت همزدن بر روی اندازه نانوذرات پلیمری استفاده گردید. مشاهده شد که غلظت پلیمر مهمترین فاکتور تاثیر گذار در اندازه نانوذرات می باشد. نتایج، کارایی شبکه عصبی مصنوعی برای مدلسازی و تعیین فاکتورهای اساسی تاثیر گذار بر روی اندازه ذرات را نشان داد. راندمان احاطه سازی دارو در نانوژل ها و نیز پروفایل رهش دارو در محیطvitro بوسیله اسپکتروسکوپی uv مورد اندازه گیری قرار گرفت. برای نانوژل ها راندمان احاطه سازی بالایی در حدود 60% بدست آمد که مکانیسم رهش طولانی مدت و با سرعت ثابتی برای داروی نالترکسون مشاهده شد و همچنین نانوژل ها پایداری طولانی مدتی را از خود نشان دادند. نتایج نشان داد که پروفایل رهش دارو به شدت به غلظت عامل کراس لینک کننده بستگی دارد و نانوژل های دارای داروی نالترکسون قادر به رهش تاخیری نالترکسون به مدت زمانی مختلف تا 35 روز براساس غلظت کراس لینک کننده هستند. نشان داده شد که نانوژل های pla-peg-pla یک حامل کارآمد برای سیستم های دارورسانی رهش کنترل شده می باشند.